Διάσπαση προσοχής και ψυχοκοινωνικά προβλήματα στην εφηβεία

Οι ορμόνες απότομα αλλάζουν το σώμα των εφήβων, τους αποσταθεροποιούν και γνωρίζουν ότι δεν είναι πλέον παιδιά αλλά ούτε και ενήλικες, γι' αυτό νοιώθουν ανασφαλείς, γίνονται απόλυτοι και έχουν την έντονη ανάγκη να ανήκουν σε μία ομάδα, άρα είναι πιο εύκολο να παρασυρθούν.

Η κατανόηση και η αποδοχή καθώς και η συχνή θετική και μη επικριτική συνομιλία γονέων και εφήβων βοηθά την εφηβική προσαρμογή, την οποία όμως δυσκολεύουν οι μαθησιακές δυσκολίες μαθησιακές δυσκολίες.

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας γενικευμένος όρος που περιγράφει μια μεγάλη ομάδα πολύμορφων δυσκολιών οι οποίες εκδηλώνονται με χαμηλές σχολικές επιδόσεις και με δυσκολίες στην εκμάθηση της ανάγνωσης, της γραφής, της κατανόησης και των μαθηματικών.

Υπάρχουν 2 διαφορετικής αιτιολογίας είδη Μαθησιακών Δυσκολιών:

1. Γενικές - Συνήθως Δευτερογενείς - Εξωγενείς, αρνητικής περιβαλλοντικής ή νοητικής αιτιολογίας, στις οποίες το παιδί υστερεί γενικά σε όλα τα είδη μαθημάτων και σ’ όλες τις συνθήκες (π.χ. και στα γραπτά και στα προφορικά, και στα θεωρητικά και στα πρακτικά μαθήματα).

2. Ειδικές - Πρωτογενείς, υπάρχουν από τη γέννα και διαρκούν συνήθως διά βίου, βιολογικής και κυρίως κληρονομικής αιτιολογίας, όπως είναι η δυσλεξία, η δυσαριθμισία, η δυσορθογραφία, στις οποίες το παιδί υστερεί μόνον σε ορισμένα είδη μαθημάτων (π.χ. στα γλωσσικά, στα φιλολογικά), ενώ σ' άλλα μπορεί να αριστεύει (π.χ. στα πρακτικά) και να υστερεί μόνον σ' ορισμένες συνθήκες (π.χ. στα γραπτά, ενώ τα πάει πολύ καλύτερα στα προφορικά).

Διεθνώς, υπάρχει αναλογία 4 αγοριών προς 1 κορίτσι που από μόνο του αποδεικνύει ότι τα διαφορετικά πολιτισμικά και γλωσσικά περιβάλλοντα δεν μπορούν να επηρεάσουν την δυσαναλογία αυτή, άρα η αιτία είναι υποχρεωτικά βιολογική.

Η δυσλεξία αποτελεί την κύρια κατηγορία των ειδικών ΜΔ και χαρακτηρίζεται από σοβαρά προβλήματα στην ανάγνωση (πολύ αργή και στις πρώτες τάξεις με λάθη), στην ορθογραφία, στον τονισμό, στην προπαίδεια και στις μαθηματικές πράξεις (όχι όμως στη μαθηματική λογική), στη μεταφορά της σκέψης στο γραπτό, στην καλλιγραφία, στην αποστήθιση, στην οργάνωση και στη διαχείριση του χρόνου, στις ξένες γλώσσες και ιδιαίτερα στα αγγλικά λόγω της δομής της, κτλ. Βασικά η δυσλεξία είναι η μεγάλη δυσκολία στη μεταφορά της σκέψης στο γραπτό (γραφή) και το αντίστροφο (ανάγνωση).

Οι μαθησιακές δυσκολίες οδηγούν στη καθημερινή ταπεινωτική σχολική αποτυχία, η οποία με την σειρά της προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα.

Οι μαθησιακές δυσκολίες οδηγούν στην καθημερινή ταπεινωτική σχολική αποτυχία, η οποία με την σειρά της προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα.
Χωρίς τη σωστή και έγκαιρη πρόγνωση από την προσχολική ηλικία (που επιτυγχάνεται με το βιολογικό ΤΕΣΤ ΠΑΥΛΙΔΗ), τη διάγνωση και την εξειδικευμένη ψυχοεκπαιδευτική αντιμετώπιση, ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναπτύξει δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα, όπως είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση που στην συνέχεια μπορούν να εξελιχθούν ακόμα και σε κατάθλιψη, ειδικά στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας.

Μαζί με τις μαθησιακές δυσκολίες πολύ συχνά συνυπάρχουν προβλήματα διάσπασης προσοχής, παρορμητικότητας, υπερκινητικότητας, κοινωνικής αλληλεπίδρασης, τα οποία όμως από μόνα τους δεν αποτελούν ΜΔ. Επίσης, οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα με άλλα προβλήματα (π.χ. όρασης,, ακοής, σοβαρής συναισθηματικής διαταραχής) ή με αντίξοες περιβαλλοντο- εκπαιδευτικές συνθήκες όπως υστερημένο γλωσσικό περιβάλλον, υπερβολικές απουσίες, ανεπαρκής ή ακατάλληλη εκπαίδευση, που αυξάνουν την έντασή τους αλλά ποτέ δεν μπορούν να δημιουργήσουν τις εγγενείς ειδικές ΜΔ, όπως είναι η δυσλεξία.

Από την άλλη μεριά η διάσπαση προσοχής ή αλλιώς διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), όπως και η δυσλεξία, έχει βιολογική αιτιολογία και είναι συνήθως κληρονομική, με αναλογία 4 αγόρια προς 1 κορίτσι, διεθνώς. Ένα άτομο με ΔΕΠΥ, έχει ως κύρια συμπτώματα τα πρόβλημα αυτοσυγκέντρωσης, λανθασμένης οφθαλμοκίνησης που διαγιγνώσκεται από την προσχολική ηλικία με το βιολογικό ΤΕΣΤ ΠΑΥΛΙΔΗ, δείχνει συνήθως αφηρημένος, σαν να μη σε ακούει όταν του μιλάς, ξεχασιάρης, ανυπόμονος και παρορμητικός.

Επίσης, ενεργεί πριν σκεψτεί, δεν τελειώνει αυτά που αρχίζει, διακόπτει τους άλλους, είναι υπερκινητικός, αδέξιος, επιρρεπής στα ατυχήματα, επίμονος, εγω-κεντρικός, επιθετικός, απαιτητικός και με ανώριμη συμπεριφορά. Ακόμη σημαντικότερες είναι οι μειωμένες σχολικές επιδόσεις, η διατήρηση της φιλίας και σχέσεων, προβλήματα συμπεριφοράς, αυτορρύθμισης, αυτοσυγκράτησης και αυτοελέγχου τα οποία με την σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και ακόμα σε επιθετική συμπεριφορά, δυσκολίες κοινωνικοποίησης και κοινωνικής ένταξης.

Η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση που στην συνέχεια μπορούν να εξελιχθούν ακόμα και σε κατάθλιψη, ειδικά στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας.

Η διαχείριση χρόνου είναι μια δυσκολία που μαζί με την ανομοιογενή επίδοση στο σχολείο, μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα.

Παράλληλα η εφηβεία είναι η περίοδος της ζωής κατά την οποία επέρχονται έντονες ορμονικές αλλαγές που οδηγούν στη ραγδαία αύξηση του σώματος, που πλέον διαφοροποιεί τα αγόρια από τα κορίτσια. Δηλαδή, σε ελάχιστο χρόνο το παιδί μετατρέπεται σωματικά σε μικρό ενήλικα του οποίου το ρόλο καλείται να διαδραματίσει.

Όμως οι ραγδαίες σωματικές αλλαγές συχνά δεν συγχρονίζονται με τις ανάλογες ψυχοκοινωνικές.

Συγκεκριμένα το παιδί, πρέπει να αποβόλει τα «παιδικά» χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του και να αρχίσει να κάνει τα πρώτα βήματα προς την ενηλικίωση, να προσαρμόζεται στους νέους κοινωνικούς του ρόλους τους οποίους θα πρέπει να υιοθετήσει σωστά για να ενταχθεί με επιτυχία στο κοινωνικό του πλαίσιο. Η διαδικασία αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη, από την στιγμή που σώμα και πνεύμα δεν βρίσκονται πλέον σε αρμονία.

Η νέα σωματική διάπλαση και οι νέοι άγνωστοι ρόλοι οδηγούν στη δημιουργία ανασφαλειών, φόβων, άγχους και στη σύγχυση. Όλα αυτά, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικά ψυχοκοινωνικά προβλήματα που έχουν αφετηρία την ηλικία της εφηβείας αλλά μερικές φορές παραμένουν για πολύ μεγαλύτερη χρονική διάρκεια και εμποδίζουν την ομαλή μας εξέλιξη.

Ο συνδυασμός των δευτερογενών ψυχολογικών προβλημάτων που προκαλούνται από τις μαθησιακές δυσκολίες και από τα προβλήματα συμπεριφοράς και αυτοελέγχου, που τα άτομα με διάσπαση προσοχής βιώνουν ιδιαίτερα έντονα την περίοδο της εφηβείας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα.

Αν αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά, τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές για την εξέλιξη του παιδιού μας.

Η έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση των μαθησιακών δυσκολιών και της διάσπασης προσοχής και η σωστή ψυχοεκπαιδευτική αντιμετώπισή τους πριν την περίοδο της εφηβείας, είναι ύψιστης σημασίας και προτεραιότητας, όμως ποτέ δεν είναι αργά.

Όταν ένα παιδί αποκτήσει υψηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και έχει ήδη βρει τρόπους αυτοελέγχου και αυτοσυγκράτησης και έχει ξεπεράσει τις μαθησιακές δυσκολίες του, τότε η εφηβεία του θα είναι πιο ομαλή και θα διαθέτει μια συγκροτημένη προσωπικότητα με όλα τα απαιτούμενα εφόδια για να τη βιώσει την επιτυχία και την ευτυχία.

ΚΕΝΤΡΟ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ

Θα μας βρείτε

Ηούς 68, Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα 118 53

Επικοινωνία

  • +30 2103479230
  • +30 2103470112
  • Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε αυτόν τον ιστότοπο χρησιμοποιούμε cookies προκειμένου να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήσης της ιστοσελίδας. Τα cookies είναι αρχεία που αποθηκεύονται στο φυλλομετρητή σας και χρησιμοποιούνται για τις βασικές λειτουργίες πλοήγησης αλλά και για την εξατομίκευση της εμπειρίας σας. Εφόσον συνεχίσετε την πλοήγηση στην ιστοσελίδα μας, αποδέχεστε την χρήση cookies.